Kineski istraživači su otkrili da medonosne pčele u ranom uzrastu moraju da nauče poseban ples od odraslih pčela kako bi tačno prenosile informacije.
Pčele koriste složen oblik prostorne referentne komunikacije. Njihov “ples vitlanja” prenosi pravac, razdaljinu i kvalitet resursa prijateljima u gnezdu kodiranjem nebeskih znakova, optičkog toka u mrežnjači i relativne vrednosti hrane u pokret i zvuk unutar gnezda, piše Sinhua.
Da bi proučavao jezik medonosnih pčela, istraživački tim na čelu sa Tan Kenom, istraživačem iz tropske botaničke bašte Sišuangbana pri Kineskoj akademiji nauka, stvorio je pčelinju koloniju sastavljenu od mladih pčela. Dok su pčele u koloniji uživale u ugodnoj temperaturi i stabilnom izvoru hrane, nedostajala im je prilika da nauče ples od odraslih pčela, za razliku od mladih pčela koje rastu u prirodnim gnezdima.
Tim istraživača je prvo obeležio pčele u oglednoj koloniji i prirodne pčele koje se spremaju da napuste gnezdo jedna po jedna. Kada su se vratili u gnezdo i počeli da plešu, kamera je snimila njihov ples, analizirala trajanje plesa, ugao, vreme zamaha i druge pokazatelje.
Rezultati su pokazali da su ogledne pčele imale očigledne nedostatke pri plesu. Informacije kao što su lokacija hrane, rastojanje i kvalitet koje je preneo plesač bile su netačne, posebno informacija o udaljenosti između izvora meda i košnice.
Društveno učenje, stoga, oblikuje signalizaciju medonosnih pčela, kao što to čini komunikaciju kod novorođenčadi ljudi, ptica i mnogih drugih vrsta kičmenjaka.
Istraživači su objavili svoje nalaze u časopisu Nauka (Science).
