AUTOR:Aleksandra Ranković IZVOR:Radio Luna
Nova školska godina samo što nije počela. Ove godine sa izazovima mnogo većim nego inače. Najveće brige, strepnje i strahove imaju roditelji dece koja kreću u prvi i drugi razred. Dok roditelji budućih prvačića strepe od nepoznatog, roditelji dece koja polaze u drugi razred imaju realnije strahove. Nezanemariv broj dece završi prvi razred a ne ovlada čitanjem i/ili pisanjem u onoj meri u kojoj bi trebalo, rekla je za Radio Lunu Ivana Marković, dipl. defektolog – logoped.
“I dok jedni roditelji provode letnji raspust vežbajući sa decom do iznemoglosti, jer se nose mišlju da deca nisu dovoljno radila u toku školske godine, drugi, pak, ne rade ništa, noseći se mišlju naučiće sledeće godine”.
A šta ako dete i pored silnog vežbanja ne uspe, šta ako ne nauči ni te sledeće godine? U takvim situacijama relativno mali broj roditelja zna da treba da se obrati logopedu.Nekada bude dovoljan samo savet i smernica kako i šta bi trebalo da se uradi a nekada su potrebni i tretmani koji mogu da traju mesecima, pa i godinama… Ja ću sada navesti neke od osnovnih karakteristika disleksije i disgrafije, kako bih roditeljima što više približila ove poremećaje.”-istakla je za Radio Lunu Ivana Marković, dipl. defektolog-logoped.
DISLEKSIJA je poremećaj u učenju čitanja i pored postojanja normalne inteligencije, dobrog vida i sluha, sistematske obuke, adekvatne motivacije i ostalih povoljnih edukativnih, psiholoških i socijalnih uslova. Disleksija predstavlja značajno neslaganje između stvarnog (postojećeg) i očekivanog nivoa čitanja u odnosu na mentalni uzrast (Golubović, 1998).
Postoje velike varijacije među disleksičnom decom, međutim, kod većine dece su prisutni neke od sledećih simproma:
– nemogućnost povezivanja slova sa glasom
– nemogućnost povezivanja slova i slogova u reči
– nemogućnost zapamćivanja slova
– zamenjuju vokale unutar reči
– zamenjuju slova slična po obliku
– zamenjuju fonetski slična slova (t-d, p-b, k-g, m-n…)
– ponavljaju slova ili slogove
– preskaču kratke reči (veznike, predloge…), slova ili redove
– dodaju i premeštaju slova i slogove unutar reči
– ne poštuju ortografska pravila (zarez, tačku)
– sporo i nesigurno čitaju
– ne razumeju pročitano
– nemogućnost praćenja slovnog ili brojčanog niza
– dezorijentacija u vremenu i prostoru
– loše verbalno pamćenje
Utvrđeno je da se disleksija javlja u 5 do 10% dece školskog uzrasta. Prema podacima Svetske zdravstvene organizacije, 15% populacije ispoljava teškoće u učenju, a 60-80% ove populacije ima teškoće u čitanju i govoru.
DISGRAFIJA je poremećaj u učenju pisanja ili sticanju sposobnosti pisanja i pored postojanja normalne inteligencije, dobrog vida i sluha, odgovarajuće edukacije i socijalnih uslova. (Golubovic,1998.)
Disgrafija može ali i ne mora da prati disleksiju.
Simptomi disgrafije su:
– zamena slova sličnih po obliku
– ne može da se seti slova
– izokretanje slova i brojeva na suprotnu stranu
– pisanje s desna u levo
– redovi su ulomljeni, talasasti i /ili silaze koso
– tekst je loše postavljen u prostoru, bez uočivih margina
– slova i reči su često stisnute ili je prostor među njima neujednačen
– slova su neskladna, ili jako velika ili jako mala i veličina slova varira u dužim rečima
– često ispravljanje slova docrtavanjem delova slova
– rukopis je neuredan
– umetanje, izostavljanje ili zamena slova u rečima
– nerazvijeni i nekoordinisani grafomotorni pokreti ruke
“Poželjno je da se sa logopedskim tretmanima krene što ranije, čim roditelji ili učitelji primete neku od navedenih karakteristika, kako bi se postigli što bolji rezultati u što kraćem roku.”-istakla je za Radio Lunu Ivana Marković, dipl. defektolog-logoped iz Logopedskog centra Glas, Govor i Jezik, Kralja Petra Prvog 18 Užice. Informacije i zakazivanje na
069 74 66 74
